Wójna so bliži, tež chěžam na kromje lěsa, hdźež bydli swójba małeho hólca. Wšitcy dyrbja na ćěkańcu. Mać sadźi swojeho syna na konjacy wóz do poslešćow. Wězo ma wón swoju kóčku sobu. Hólc so wjeseli, dokelž je słyšał, zo pojědu daloko, samo přez hory. Tola hižo w prěnjej nocy jemu kóčka w hołku a tołku hrimacych a hwizdacych granatow ćeknje. Po cyłym dołhim puću ju wón woła a pyta - ale nihdźe žana kóčka! A woni jědu a jědu ... Hač drje ju hdy zaso namaka? Křesćan Krawc powěda dźěćom wo kóncu wójny, a to nic jenož na jara putace, ale tež na awtentiske wašnje: z wida dźěsća. Młodźi čitarjo zhonja, kak je awtor jako mały hólčec ćěkańcu dožiwił a kak so wšo w měrje skónči.
Wot 6 lět
Personen: Krawc, Křesćan
I J 0
Krawc, Křesćan:
Hdźe je kóčka wostała ? - 1. nakład. - Bautzen : LND, 2015. - 30 : jo
ISBN 978-3-7420-2332-2 : 8,90 EUR
I J - Buch